In 1954 formuleerde de Chinese Staatssportcommissie het beleid van "verkennen, sorteren, onderzoeken en verbeteren" voor vechtsporten en richtte een onderzoeksruimte voor vechtsporten op. Er werd besloten om te beginnen met Tai Chi en uniforme en gestandaardiseerde lesmaterialen voor vechtsporten samen te stellen om voorwaarden te scheppen voor de popularisering van vechtsportactiviteiten. Met dit doel voor ogen nodigde de Chinese Staatssportcommissie Tai Chi-meesters uit, zoals Wu Tunan, Chen Fake, Gao Ruizhou, Tian Zhenfeng, Li Tianji en Tang Hao, om een vereenvoudigd Tai Chi-ontwerp te bespreken en te formuleren, dat bestaat uit representatieve bewegingen van verschillende scholen van Tai Chi.
Nadat de eerste versie was gepubliceerd, werd algemeen aangenomen dat de inhoud niet beknopt genoeg was en dat het moeilijk was om het breed te populariseren. In 1955 voerden experts zoals Mao Bohao, Li Tianji, Tang Hao en Wu Gaoming van de Wushu-afdeling van de State Sports Commission een andere studie uit en besloten om Yang Style Tai Chi, die de breedste verspreiding en aanpasbaarheid heeft, als basis te nemen en de hoofdinhoud te selecteren voor herschikking volgens de principes van eenvoud, duidelijkheid en gemakkelijk leren en oefenen, waarbij de traditionele stijl van Tai Chi behouden bleef en de massa en fitnessaard van Tai Chi werd benadrukt. Volgens bovenstaand plan werd na herhaalde herzieningen uiteindelijk het eerste uniforme vechtsportboek geproduceerd dat werd bewerkt door de nationale sportautoriteiten in New China - Simplified Tai Chi. Omdat de hele set 24 bewegingen heeft, wordt het ook wel 24-stijl Simplified Tai Chi genoemd.
Tegenwoordig noemen mensen deze set boksen 24-stijl Tai Chi, en noemen ze zelden het woord "vereenvoudigd". Hoewel deze set boksen is gebaseerd op Yang-stijl Tai Chi, volgens mensen die bekend zijn met de materie, werd er bij het maken van de routine verwezen naar de meningen van Sovjet-gymnastiekexperts, dus de trap- en daalbewegingen die nu te zien zijn, verschillen sterk van die van traditionele Yang-stijl Tai Chi. De 24-stijl benadrukt schoonheid en de bewegingen zijn meer uitgerekt en genereus. Je moet hoog kunnen trappen en laag kunnen gaan. Het is een boksen dat wordt getoond en uitgevoerd zodat anderen het kunnen zien.
Traditionele Yang-stijl Tai Chi benadrukt gevechtsvaardigheden en de transformatie tussen het echte en het neppe loopt door het hele proces. Hoewel de kenmerken van de bewegingen ook strekkend en genereus zijn, zijn ze rond en vol en is het hele lichaam één, zonder overdaad of tekort. De 24-stijl loopt ver achter. Dit wordt bepaald door de ontwikkelingsrichting van de 24-stijl Tai Chi, die is voor nationale fitheid en collectieve uitvoeringen, en uniformiteit vereist.
Het grootste verschil tussen de 24-stijl en traditionele Yang-stijl Tai Chi zit in de details. Omdat de maker geen afstammeling is van de Yang-familie, besteedde hij meer aandacht aan het gemak van leren, oefenen en promoten bij het creëren ervan, dus veel trainingsmethoden verschillen van traditionele Yang-stijl Tai Chi. Bijvoorbeeld, de meest voor de hand liggende trap is te hoog. Mensen in de industrie zeggen "dit is waar we voor strijden". Traditionele mensen oefenen nooit op die manier. De oude bokstheorie zegt "de helft van het been is leeg als je het optilt". Het been moet met een doel worden opgetild, niet alleen om rechtstreeks naar het doel te gaan, maar ook om jezelf te beschermen.
In de 24-stijl moeten de benen plat zijn, de gewrichten gedraaid, de knieën recht en het lijkt op een houding om geslagen te worden. Het is oké voor jongeren om het te beoefenen. Iedereen is het erover eens dat het boksen van de koningin van Tai Chi, Gao Jiamin, prachtig is, maar ze is over haar hele lichaam geblesseerd geraakt na het beoefenen ervan, inclusief leraar Li Deyin die terugkwam van lesgeven in het buitenland met een mankement. Sommige mensen gaven zelfs op om Tai Chi te leren vanwege pijn. De oorspronkelijke bedoeling van het beoefenen van boksen is om de gezondheid te behouden, dus het is beter om het niet te beoefenen nadat je tot dit punt hebt geoefend. Wat betreft de verschillen in andere gedetailleerde trainingsmethoden, zal ik ze hier niet één voor één opnoemen.
De reden waarom Tai Chi interne boksen wordt genoemd, is dat de sleutel is om de binnenkant te oefenen en de binnenkant te gebruiken om de buitenkant te leiden, of het gezegde "Als de binnenkant niet beweegt, zal de buitenkant niet bewegen." Als je de interne dingen niet kunt oefenen, zul je alleen oppervlakkige lichaamsbewegingen doen. Hoewel het krachtig is, is het nog steeds gewoon oefeningen doen. In de woorden van onze oude bokser in Yang-stijl: "Die set boksen is genoeg om het lichaam te versterken. Als je kungfu wilt beoefenen, dan kun je het niet beoefenen." Deze set boksen vereenvoudigt de traditionele wortels. De 42-stijl Tai Chi die is gecreëerd door grootmeester Cui Yishi wordt eenvoudige Tai Chi genoemd, en het is absoluut geen vereenvoudigde Tai Chi. Hij gelooft dat de vormen kunnen worden verminderd, maar de bewegingen niet kunnen worden vereenvoudigd.
Sommige mensen zeiden dat beginners van Tai Chi eerst de 24 vormen moeten leren, maar sommige professionals geloven dat traditioneel boksen ook een enkele slag van één vorm tegelijk is, twee of drie vormen in een reeks, en in secties kan worden geoefend als er weinig tijd is. Traditioneel boksen leren is niet zo moeilijk als mensen denken. Het belangrijkste is om te bewegen en tijd te besteden aan diepgaand oefenen. Zolang de leerling gefocust is en meer met zijn hart oefent, is het ook relatief gemakkelijk om te beginnen.
“42-Form Simple Tai Chi” wordt zeven of acht minuten beoefend. Nadat je het goed hebt geleerd, worden zowel de linker- als de rechtervorm beoefend, wat completer is dan de linker- en rechtervormen die in de 24 vormen zijn opgenomen. Tai Chi beoefenen volgens traditionele methoden heeft ook zijn ervaringserfenis en voordelen.
De 24-Form Tai Chi vereenvoudigt en promoot moeilijkheid, wat bevorderlijk is voor populaire fitness. Terwijl het de essentie van traditionele Tai Chi erft, is het gedurfd innovatief en benadrukt het moderne wetenschap in de opstelling van routines. Vergeleken met traditionele routine Tai Chi, heeft het ook zijn eigen oefenkenmerken.
Bij het leren van Tai Chi moet je bepalen welke routine je het beste kunt gebruiken op basis van de fysieke conditie van de persoon, het niveau van begrip, het doel van de leermethode en de meester of coach die je kunt contacteren, etc. Kortom, zolang het helpt om het lichaam te trainen en de geest te cultiveren, is het prima.