Taoïsten die Tai Chi beoefenen, hebben zich altijd gericht op de ademhaling. Laozi zei ooit: "Concentreer je op de ademhaling en maak het zacht. Kun je zijn als een baby?" Dit concept geeft de richting en het domein van de ademhalingsoefening aan voor beoefenaars.
De ademhaling van pasgeboren baby's is het puurste en meest natuurlijke. Wanneer ze voor het eerst ter wereld komen, roepen ze "Ah" en de adem gaat in en uit. Binnen honderd dagen, wanneer ze stil zijn, lijkt het alsof hun ademhaling stopt. In feite beweegt de adem op natuurlijke wijze in de Dantian, niet afhankelijk van de neus. Deze natuurlijke ademhalingsstaat is precies het rijk dat we in de praktijk nastreven.
Wanneer we voor het eerst beginnen met oefenen, kunnen we vaak alleen de neusademhaling voelen en denken dat het eenvoudig en gewoon is. Echter, naarmate de oefening dieper wordt, nemen de vaardigheden geleidelijk toe en wanneer een bepaald gebied is bereikt, is de ademhaling niet langer alleen afhankelijk van de neus, maar kan het kalm zijn. De neus ademt niet langer duidelijk, maar zijn wortels werken nog steeds subtiel. Uiteindelijk kan het zelfs het geavanceerde gebied van ademen met de hersenen bereiken. Wanneer de oefening dit punt bereikt, is het niet ver van succes.
In dit oefenproces is “innerlijke reflectie van het lichaam” het belangrijkste punt dat door het taoïsme en tantra wordt samengevat. Net als de methode van meditatie en contemplatie in het boeddhisme, moeten we eerst stoppen, ons hart kalmeren en dan kalm zijn, zodat we de veranderingen in ons lichaam met innerlijke wijsheid kunnen observeren. Dit soort introspectie is een diepe verkenning en cognitie van onszelf.
De oude Chinese klassieker over onsterfelijkheidsalchemie “Santongqi” vermeldde ook “innerlijke verlichting van het lichaam”, wat aantoont dat onze oude filosofen deze voortreffelijke beoefeningsmethoden al hadden onderzocht en samengevat vóór de introductie van boeddhistische geschriften.
De ademhalingsoefening van Taoïstische Tai Chi wordt niet van de ene op de andere dag bereikt, maar vereist langdurige volharding en training. Op deze lange weg van oefening moeten we ons bewust blijven van onszelf, de veranderingen van elke ademhaling met ons hart voelen en geleidelijk de zuivere en natuurlijke ademhalingsstaat naderen als een baby, om zo harmonie en eenheid van lichaam en geest te bereiken.