Qigong en Tai Chi hebben veel overeenkomsten. Vanwege de verschillende uiteindelijke doelen van hun vorming en ontwikkeling, zijn ze in veel opzichten verschillend. Daarom kunnen Tai Chi en Qigong niet zomaar met elkaar worden gelijkgesteld of vervangen.
Als dialectische en filosofische vechtkunst weerspiegelt de bokstheorie van Tai Chi de waarheid van het leven. Het heeft drie functies: het kan worden gebruikt voor zelfverdediging en zelfverdediging; het kan worden gebruikt om met dingen om te gaan en goed van kwaad te onderscheiden; het kan worden gebruikt voor het behoud van de gezondheid en het verlengen van het leven. Hier heeft Tai Chi de effecten van Qigong, zoals het voeden van Qi, het deblokkeren van meridianen, het ontspannen en aanpassen van Qi en bloed door het hele lichaam, maar het is in essentie nog steeds een interne vechtkunst.
De respectievelijke kenmerken van Tai Chi en Qigong
Tai Chi is een sport met als doel te vechten, terwijl Qigong een fitnessvaardigheid is om het menselijk potentieel te stimuleren. De eerste is een traditionele vechtkunst, en de laatste is een traditionele medische fitness en interne cultivatie. Elk heeft zijn eigen systematische theorie.
Tai Chi is een sport met een sterk gevoel voor gevecht. Het bestaat uit veel inhoud zoals frame, enkele oefening, push hands, sparren, vrij vechten, wapens, etc. Tai Chi onderzoekt de praktische kant van gooien, slaan en grijpen, en in de doorbraak van gevechtstechnieken op hoog niveau, gebruikt het rationeel menselijke gedachten en ademhaling om gevechtstechnieken te dienen, wat een verstrekkende betekenis heeft in het leiden en versterken van gevechtstechnieken. Het is een grote sprong in de geschiedenis van de ontwikkeling van vechtsporten.
Tai Chi gebruikt gedachten en ademhaling om boksbewegingen te coördineren. Het fundamentele doel is om gevechtseffecten te bereiken. Tegelijkertijd overwint het de schade van boksen. Tai Chi heeft ook objectief de functie om ziektes te genezen en het leven te verlengen. Tai Chi is een perfecte bokstechniek voor interne fitheid en externe gevechten.
Qigong is verdeeld in twee categorieën op basis van het uiterlijk van het lichaam: statische oefeningen (staand, zittend, liggend met stilstaande ledematen) en dynamische oefeningen (coördinatie van ledemaatbewegingen). Qua werking is het onlosmakelijk verbonden met de drie aanpassingen: het aanpassen van het lichaam (aanpassing van het lichaam), het aanpassen van de ademhaling (aanpassing van de ademhaling) en het aanpassen van de geest (aanpassing van de geest). Geen van hen kan ontbreken. Het stelt het menselijk lichaam en de geest in staat om zelfaanpassing en evenwicht te bereiken, waardoor het potentieel van het menselijk lichaam wordt gestimuleerd, het doel van fitness wordt bereikt, ziekten worden genezen en het leven wordt verlengd. Geavanceerde speciale functies zullen verschijnen "vele magische functies zoals het verdelen van qi, intern en extern zicht, zicht op afstand, voorspelling, enz.".
Overeenkomsten tussen Tai Chi en Qigong
Ten eerste heeft Tai Chi, als een van de vechtkunstscholen, geleidelijk zijn gevechtsrol in de moderne maatschappij verminderd en de fitnesswaarde en traditionele kunstprestatiewaarde van Tai Chi-oefeningen benadrukt. Tai Chi-meesters hebben het doel van het "Thirteen Postures Exercise Song" en de visie op het verlengen van het leven gedetailleerd beschreven. Daarom heeft het, wat betreft het feit dat Tai Chi ook een fitnesseffect heeft, overeenkomsten met Qigong.
Ten tweede, wat de oorsprong van Tai Chi betreft, neemt het niet alleen de sterke punten van veel vechtkunst-boksmethoden volledig over, maar ook de essentie van oude gezondheidsbevorderende oefeningen zoals Daoyin en Tuna. Hierdoor vormen enkele essentiële onderdelen en methoden van Qigong-oefeningen een belangrijk onderdeel van de basisvaardigheden van Tai Chi.
Ten derde, vanuit het perspectief van de vereisten van Qigong-training, benadrukt Tai Chi ook de geleiding van gedachten, vereist een kalme geest en een ontspannen lichaam, en vereist de aanpassing van het lichaam, de ademhaling en de geest. Vanuit dit perspectief kan Tai Chi ook worden vermeld als een van de Qigong-oefeningen.
Ten vierde gebruiken ze theoretisch gezien allebei de eeuwenoude Chinese Yin-Yang-theorie als leidraad en gebruiken ze de meridiaantheorie uit de Chinese geneeskunde om de verschijnselen te verklaren die zich tijdens hun oefeningen voordoen.
Qigong en Tai Chi verschillen in veel opzichten
Tai Chi werd in de eerste plaats vanuit het perspectief van vorming en ontwikkeling gecreëerd om te voldoen aan de behoeften van het vechten en winnen op het slagveld, en ontwikkelde zich geleidelijk aan in de voortdurende gevechtsbeoefening. Qigong werd daarentegen voornamelijk gevormd en ontwikkeld in de medische praktijk om te voldoen aan de behoeften van fitheid en behoud van de gezondheid.
Ten tweede, vanuit het perspectief van oefenmethoden en essentiële zaken, bereikt Qigong voornamelijk het doel van fitness door het lichaam en de geest te ontspannen en zo een staat van rust te bereiken. De kern van de oefening is het reguleren van de geest. Tai Chi begint met lichaamsbewegingen en door het proces van los naar zacht en het opbouwen van zachtheid naar hardheid, ontwikkelt het een zachte, continue en doordringende draaikracht.
Ten derde bereikt Tai Chi, vanuit het perspectief van de ultieme doelen en effecten, de perfecte combinatie van geest, qi en kracht door voortdurende beoefening van het leiden van qi met de geest en het aantrekken van kracht met qi, zodat geest, qi en kracht bereikt kunnen worden in de strijd. Het ultieme doel van Qigong is het medische effect, namelijk het versterken van het lichaam en het verlengen van het leven na het beoefenen van Qigong.
Kortom, Qigong en Tai Chi zijn vergelijkbaar, maar niet precies hetzelfde. Qigong is een belangrijk onderdeel geworden van de basispraktijk van Tai Chi, en sommige methoden en essentiële onderdelen van Tai Chi zijn ook referenties geworden voor mensen in de Qigong-gemeenschap om Tai Chi Qigong te creëren. Tai Chi is in overeenstemming met de natuur en voedt de geest van rechtvaardigheid, wat geschikter is voor het grote publiek om te beoefenen.