In dagelijkse praktijkactiviteiten komen we vaak mensen tegen die het verschil tussen Tai Chi en Qigong niet kunnen onderscheiden en de twee mengen, wat geen goede fitnesseffecten oplevert en zelfs fysiek ongemak of afwijkingen veroorzaakt. Om deze reden is het noodzakelijk om de respectievelijke functies en kenmerken van Tai Chi en Qigong te verduidelijken, zodat mensen die ze leren Tai Chi en Qigong correct kunnen beheersen en gebruiken.
Tai Chi is een sport met als doel te vechten, en Qigong is een fitnessvaardigheid om het menselijk potentieel te stimuleren. De eerste is een traditionele vechtkunst, en de laatste is een traditionele medische fitness en interne cultivatie. Elk heeft zijn eigen systeemtheorie.
Qigong is verdeeld in twee categorieën op basis van de lichaamsvorm: statische oefeningen (staand, zittend, liggend met de ledematen stil) en dynamische oefeningen (gecoördineerd met ledemaatbewegingen). In de praktijk is het onlosmakelijk verbonden met de drie aanpassingen: het aanpassen van het lichaam (aanpassing van het lichaam), het aanpassen van de ademhaling (aanpassing van de ademhaling) en het aanpassen van de geest (aanpassing van gedachten). Het is onmisbaar om het menselijk lichaam en de geest zelfaanpassing en evenwicht te laten bereiken, waardoor het potentieel van het menselijk lichaam wordt gestimuleerd, het doel van fitheid, ziektebehandeling en levensduur wordt bereikt, en geavanceerde speciale functies zullen verschijnen "het verdelen van qi, intern en extern zicht, remote viewing, voorspelling en vele andere magische functies".
Tai Chi is een sport met een sterk gevoel voor gevecht. Het bestaat uit veel inhoud zoals frame, enkele oefening, push hands, sparren, vrij vechten, wapens, etc. Tai Chi's verkenning van de praktische kant van gooien, slaan en grijpen, en de doorbraak van gevechtstechnieken op hoog niveau, redelijkerwijs dienend de menselijke geest en ademhaling in gevechtstechnieken, heeft een verstrekkende betekenis in het leiden en versterken van gevechtstechnieken. Het is een grote sprong in de geschiedenis van de ontwikkeling van Chinese vechtkunsten.
Wu Yuxiang, de grondlegger van Wu-stijl Tai Chi, zei in Tai Chi-bokshandleiding: Hoewel het lichaam beweegt, is de geest kostbaar en stil; de qi moet worden beteugeld en stil zijn. Het hart is de orde, de qi is de vlag, de geest is de commandant en het lichaam is het lichaam. Alleen door aandacht te besteden, kun je het krijgen. Eerst in het hart, dan in het lichaam. Degenen die in het lichaam zijn, weten niet dat de handen dansen en de voeten dansen. Het is de zogenaamde "één ademhaling", "zichzelf opofferen en anderen volgen", "zichzelf introduceren en in de lucht vallen" en "vier ons om duizend pond te trekken". Huang Baijia zei in het boek "Internal Martial Arts" dat Tai Chi "voornamelijk wordt gebruikt om zich te verdedigen tegen de vijand". Zoals het gezegde luidt: "Taiji kan vrede in de wereld brengen en Baji kan orde in de wereld brengen." (Baji is een felle bokstechniek in het noorden) Dit laat zien dat Taijiquan over de hele wereld bekend staat als een vechtkunst.
Taijiquan gebruikt gedachten en ademhaling om boksbewegingen te coördineren. Het fundamentele doel is om gevechtseffecten te bereiken. Tegelijkertijd overwint het de schade van boksen. Taijiquan heeft ook objectief de functie om ziekten te genezen en het leven te verlengen. Taijiquan is een perfecte bokstechniek die de interne fitheid en externe gevechten kan verbeteren.
Chinese vechtkunsten hebben hun eigen unieke theorieën, regels en normen. Net als dans en gymnastiek hebben ze over het algemeen hun eigen rijke inhoud, en Taijiquan heeft dat nog meer in termen van regels. Daarom kan niet worden aangenomen dat Taijiquan een fitnessaspect heeft, namelijk Qigong. Beoefenaars moeten hier duidelijk over zijn. Zelfs dans en gymnastiek hebben fitnesseffecten. Ze benadrukken ook: "ontspanning van het lichaam", "ademhalingsvereisten" en "gebruik van gedachten". Als dans en gymnastiek als Qigong worden beschouwd, zou dat te veel in strijd zijn met het gezond verstand.
Wat betreft sommige Qigongs die het woord "Tai Chi" in hun naam hebben of die zijn samengesteld in het Tai Chi-systeem, of die bewegingen hebben die lijken op die in Tai Chi en dezelfde namen hebben, dit betekent niet dat Tai Chi Qigong is. In plaats daarvan gebruiken ze de fitnessaspecten van Tai Chi om te voorzien in de werkelijke gezondheidsbehoeften van het menselijk lichaam.
In de praktijk verschilt Tai Chi enorm van Qigong.
(1) In de dynamische Qigong-bewegingen hebben verschillende oefeningen verschillende lichaamsbewegingen om het Qigong-effect te bereiken. Over het algemeen zijn er geen speciale vereisten of regels voor de beweging, behalve dat het verboden is om te veel te bewegen. Naast het volgen van de standaardprocedures, vereist Tai Chi ook een zorgvuldige beoefening van los, stabiel, langzaam, gelijkmatig zijn, met een duidelijk onderscheid tussen het echte en het neppe, en de voeten en handen zijn synchroon; het is ten strengste verboden om voorover of achterover te buigen, op en neer te gaan, of het bovenlichaam te draaien, en om naar een doel te wijzen bij het openen en sluiten.
(2) Tai Chi maakt elk gewricht los en dringt door in elk gewricht om de interne kracht van het nep en het echte onder de voeten te bereiken, en de spieren en pezen van het hele lichaam bevinden zich in een continue cyclus tussen losheid en spanning. In Qigong wordt ontspanning beoefend gedurende het hele proces, en er is geen enkele strakheid toegestaan op enig moment of plaats.
(3) Qigong vereist "drie aanpassingen" om de Qigong-staat te bereiken en potentieel te stimuleren. Tai Chi's bewegingen worden gecoördineerd met de geest, ademhaling, ontspanning en comfort. Het omvat het optillen van de anus en het laten hangen van de buik, het ontspannen van de taille en het laten zakken van de heupen, niet duwen of verliezen, naar binnen leiden en in de lucht vallen, en een beetje kracht gebruiken om duizend pond te trekken. Dit wordt beoefend voor vechtsporten en fitness.
(4) Qigong betreedt de “eenheid van mens en natuur” Qigong-staat in onbaatzuchtigheid, tot de hoogste staat van “leegte”, terwijl Tai Chi zich altijd concentreert op het boksen, waarbij geprobeerd wordt de algehele boksbeweging en het gebruik van het krachtpad te doorgronden.
(5) Qigong kan geavanceerde speciale vaardigheden stimuleren, terwijl Tai Chi leidt tot vechtkunsten en fitness.
(6) Tai Chi volgt strikt de boksregels en is vermakelijk en speels. Qigong wordt beoefend met “drie aanpassingen” op een ontspannen en serieuze manier, zonder zorgen of vreugde.
(7) Qigong-beoefenaars krijgen snel Qi en kunnen voelen dat de pezen en meridianen worden gedeblokkeerd. Tai Chi vereist een langere tijd en vereist geleidelijke beheersing van de openings- en sluitingsbewegingen voordat men kan voelen dat de Qi in de Dantian zakt. Elk heeft zijn eigen kenmerken bij het behandelen van verschillende ziekten en om fit te blijven. Ernstige hypertensie, hartaandoeningen en bedlegerige patiënten zijn bijvoorbeeld alleen geschikt voor Qigong-rust. Neurologische disfunctie wordt het beste behandeld met Tai Chi.
(8) Mensen die goed getraind zijn in Qigong eten minder (slechts één tot twee taels per maaltijd of geen eten) en slapen minder (slechts ongeveer vier uur per dag of minder), en kunnen het hoge Qigong-rijk bereiken van "honger vermijden" en "terugtrekken", potentieel stimuleren en het hele gezin ten goede komen, van matig gewicht zijn, oprecht en vriendelijk zijn, niet vechten met de wereld en vrijgevig zijn. Mensen die goed getraind zijn in Tai Chi hebben een normale eetlust en een goede eetlust, slapen normaal en zoet, en hebben overal in hun lichaam innerlijke kracht. Ze hebben een uniek begrip van verschillende vechtkunsten zoals frame, enkele oefening, paartraining, duwende handen, vrij vechten, gooien, slaan, grijpen en wapens. Ze hebben er zelf baat bij, hebben een gezond lichaam, zijn van matig gewicht, hebben scherpe oren en ogen en een opgewekte persoonlijkheid.
Het is ongetwijfeld goed om Tai Chi-boksen alleen te beoefenen. Degenen die lang oefenen, zullen rode handpalmen hebben en hun qi en bloedmeridianen zullen worden gedeblokkeerd. Het heeft verschillende gradaties van genezend effect op veel ziekten. Daarom is het een eenzijdige visie en onjuist om Tai Chi-boksen als Qigong te beschouwen. Omdat de beoefening van Tai Chi-boksen en enkele oefeningen slechts de basisvaardigheden van het boksen zijn, is een groot deel van de boksinhoud niet aangeraakt en kunnen de functies en toepassingen van Tai Chi-boksen niet volledig worden weergegeven.
Citerend uit het boek van dhr. Chen Weiming "Tai Chi Boxing Answers" zestig jaar geleden, "Ik vroeg me af of Tai Chi-boksen meditatie kan vervangen? Het antwoord is natuurlijk dat het dat niet kan. Het is moeilijk om afleidende gedachten kwijt te raken als je mediteert, maar Tai Chi-boksen kan spiritueel gericht zijn zonder afleidende gedachten." Van de vele Tai Chi-bokshandleidingen, boksboeken en mondelinge leringen van ervaren boksers, is de dichtstbijzijnde verklaring over Tai Chi-boksen en Qigong deze paragraaf. De auteur gelooft dat deze paragraaf laat zien dat Tai Chi-boksen zowel een vechtvaardigheid als een fitnessoefening is, maar het kan niet gezegd worden dat Tai Chi-boksen en Qigong gelijkwaardig zijn.