Tai Chi is gebaseerd op rondheid. Elke beweging bestaat uit cirkelvormige bewegingen, gecoördineerd met ademhaling, en steeds herhaald, als een ring zonder einde.
Bij yogahoudingen zijn de bewegingen voornamelijk lineaire rek- en strekoefeningen, die zich rechtlijnig herhalen tussen één ademhaling en één beademing.
Waarom is Tai Chi een cirkelvormige route? En yoga is een lineaire stretch?
Verschillen in bewegingsintenties
"Martial arts" is het belangrijkste verschil tussen Tai Chi en yoga. Tai Chi is allereerst een boksmethode, die onlosmakelijk verbonden is met de fundamentele aard van martial arts. Elke beweging van Tai Chi heeft een specifieke betekenis van aanval en verdediging. Tai Chi wordt gekenmerkt door "het gebruiken van stilte om beweging te controleren, het gebruiken van zachtheid om hardheid te overwinnen, het vermijden van het echte en het aanvallen van het lege, en het gebruiken van kracht om kracht te genereren". In gevechten vertrouwt het op proprioceptie om de kracht van de tegenstander waar te nemen. Onder de voorwaarde van "zichzelf en de vijand kennen, de kans grijpen en de overhand krijgen", "de trend volgen en het pad veranderen" om de toekomstige kracht af te leiden en het doel van het gevecht te bereiken. Alleen door bewegingen in een cirkelvormige route te maken, kun je je intenties verbergen en de tegenstander omzeilen.
Yoga is een cognitieve methode die door Indiase wijzen wordt gebruikt om het leven in een staat van rust te wekken. Yogahoudingen imiteren de manier waarop dieren zichzelf genezen en zijn "comfortabele en stabiele houdingen" (uit de Yoga Sutra's). Tijdens de oefening worden door middel van pitching, flexie, extensie en andere bewegingen de neutrale positie van het lichaam en de continuïteit van krachtlijnen waargenomen door proprioceptie, worden de oorspronkelijke functies van het lichaam hersteld en wordt het doel van zelfgenezing bereikt. De essentie van zelfgenezing is om aan jezelf te werken, en lineaire beweging is de meest efficiënte manier om werk te doen.
Verschillen in culturele achtergrond
De Chinese cultuur wordt gedomineerd door de confucianistische cultuur, en het confucianisme streeft naar "zelfcultivatie, familieharmonie, bestuur en vrede in de wereld", wat een verschil moet maken in de "seculiere" wereld en een "wereldse" cultuur is; terwijl de Indiase cultuur in principe een religieuze cultuur is, die "bevrijding" nastreeft, en een "wereldverloochenende" cultuur is. Seculiere cultuur vereist een "kronkelige" relatie tussen jezelf en de buitenwereld, terwijl "wereldverloochenende" cultuur "rechttoe rechtaan" normen voor jezelf vereist - specifiek weerspiegeld in de "voorschriften" en "interne controle" in de acht takken van yoga.
Hoewel Tai Chi en Yoga qua uiterlijke vorm verschillen, zijn hun innerlijke mentale toestanden vergelijkbaar, wat voornamelijk tot uiting komt in de volgende aspecten:
"Ontspanning"
Tijdens de oefening moeten, behalve de hoofdspieren van de asana's die in een staat van gepaste spanning zijn, de rest van de gewrichten en spieren op natuurlijke wijze ontspannen zijn. Alleen "ontspanning" kan de flexibiliteit en het gemak van beweging garanderen.
"Stabiliteit"
“Stabiliteit” in Tai Chi betekent altijd het behouden van “lege nek en bovenste kracht, gewrichten verbonden, onbevooroordeeld, gecentreerd en comfortabel”; in Yoga betekent het de stabiliteit van de centrale as en de juiste positie van het lichaam in verschillende asana’s.
"Stabiliteit"
“Stabiliteit” betekent dat er in het proces van het voltooien van de beweging geen beweging is in het hele lichaam – dat wil zeggen, onnodige bewegingen die niet voldoen aan de wetten van menselijke beweging. Dit vereist een zuivere geest, een stabiele mentaliteit en schone bewegingen, wat de belichaming is van het zoeken naar “stilte” in “beweging”.
Tai Chi en Yoga, beide afkomstig aan beide zijden van de Himalaya, hoewel de uiterlijke vormen zeer verschillend zijn, is het innerlijke spirituele niveau vrij consistent.