Het voetenwerk van Tai Chi is erg belangrijk. In de Negen Essenties van Zhaobao Tai Chi staat een meer gedetailleerde beschrijving van het voetenwerk. Alle bewegingen van het menselijk lichaam en gevechtstoepassingen zijn afhankelijk van de beweging van het voetenwerk. Er wordt gezegd dat "de vijf zintuigen en de botten verantwoordelijk zijn voor beweging, en de daadwerkelijke werking zit in het voetenwerk. Het voetenwerk is de basis van het lichaam en het middelpunt van de beweging." In een echt gevecht speelt het voetenwerk vaak een beslissende rol. Om Tai Chi te leren, moet je het voetenwerk leren en oefenen, zoals vooruit, achteruit, achteruit, draaien, vallen, volgen, schuin, penetrerend en bedekkend. De flexibiliteit en aanpassingsvermogen van de handen zijn ook gebaseerd op de werking van het voetenwerk.
The Nine Essentials zegt: "Vooruitgaan, terugtrekken, omdraaien, hoe kun je het voetenwerk gebruiken om te bewegen zonder het voetenwerk? Als je niet wilt strekken en samentrekken, kun je de wonderbaarlijkheid niet veranderen zonder het voetenwerk." Daarom wordt er bij het trainen van welke vorm van boksen dan ook speciale aandacht besteed aan het gebruik van voetenwerk. The Nine Essentials zegt ook: "Dus de ogen van de waarnemer veranderen in het hart, en degene die draait en keert en keert, verandert op duizend manieren, en zich niet schaamt, is het voetenwerk dat alles controleert". Daarom, als je Zhaobao Taijiquan leert, moet je het doel van voetenwerk vanaf het begin leren, en hoe je het kunt implementeren in pushing hands.
Als de leraar ons leert om handen te duwen, maakt hij vaak goed gebruik van verschillende body-locking en leg-locking methoden, zoals het vooruitgaan door het kruis, inner locking stappen, outer locking stappen en step-grabbing en position-seizing methoden, vooruitgaan en terugtrekken. Als ik handen duw met de leraar, voordat ik het weet, zijn de benen van de leraar gedwongen in mijn middelste poort en hebben mijn twee voeten gecontroleerd, waardoor ik niet vooruit of achteruit kan bewegen. Als ik de leraar wil aanvallen, kan ik hem altijd niet bereiken. De belangrijkste reden is het voetenwerk. Als de leraar bewegingen gebruikt om aan te vallen, is hij vaak snel en beslissend. Naast de nauwkeurigere en snellere bewegingen, is het belangrijker dat het voetenwerk van de leraar erg flexibel is en hij het initiatief neemt zonder het te weten, terwijl ik passief word verslagen. Dit is ook de unieke sluipstapmethode van Zhaobao Taijiquan, die voetenwerk gebruikt om de tegenstander op een slimme en flexibele manier te verslaan. De Negen Essenties zeggen: "Wanneer het lichaam wil bewegen, heeft het voetenwerk het al rondgeleid, en wanneer de hand op het punt staat te bewegen, heeft het voetenwerk het al aangespoord." Dit vereist dat de bovenste en onderste delen consistent zijn, de handen en voeten, de geest en de kracht moeten in één keer worden voltooid.
Er zijn veel voetwerk in Wudang Zhaobao Taijiquan, waarvan sommige apart moeten worden beoefend, zoals wanneer je moet opschuiven, wanneer je moet opschuiven, hoe je moet opschuiven en hoeveel je moet opschuiven. Er zitten diepe betekenissen in, en het mag niet te veel of te weinig zijn, niet te veel of te weinig. Hetzelfde geldt voor terugtrekken of omgekeerde stappen, en het is ook nodig om te oefenen volgens de bokstheorie, met ruimte voor voor- en achterkant, en vooruit- en terugtrekken als reactie. De Negen Essentiëlen zeggen ook: "Er zijn twee soorten stappen: voor- en achterkant. Stappen met een vaste positie zijn stappen, maar stappen zonder een vaste positie zijn ook stappen. Wanneer de voorste stap bijvoorbeeld wordt gevolgd door de achterste stap, zijn de voor- en achterkant vrij vastgezet. Als de voorste stap terug is en de achterste stap voor is, en de voorste stap de achterste stap is en de achterste stap de voor- en achterstap is, dan is er geen vaste positie voor de voor- en achterkant."
Wanneer je met anderen vecht, kijk dan naar de ogen van de tegenstander en gebruik de hoek van je ogen om de schouders van de tegenstander te observeren, en vecht terug op basis van de manier waarop hij aanvalt. De twee partijen staan ongeveer een armlengte uit elkaar. Hij slaat en ik ontwijk, en ik sla hem en hij ontwijkt, net als in een boksring. Meestal slaan we de tegenstander of slaan we in groepen, en trekken we ons snel terug na de stoot om te voorkomen dat de tegenstander terugslaat. De vrije vechtmethode van Tai Chi is hier heel anders van. Naast de conventionele vechtmethode heeft het ook een vechtmethode op korte afstand, waarvoor coördinatie van voetenwerk vereist is. Wanneer de tegenstander naar voren komt om je te slaan, ga je in plaats van weg te rennen, plotseling naar voren en kom je dicht bij het lichaam van de tegenstander. Bij boksen omhelst de ene partij de andere partij snel nadat ze hem hebben geraakt, de een moet de tegenaanval van de tegenstander ontwijken, en de ander moet de kans krijgen om te rusten. Bij Tai Chi met de vrije hand kun je close combat gebruiken, zoals de cover-hand punch, de body punch, de elbow punch, de string punch, etc. Je kunt ook body-pushing en elbow-pushing gebruiken, zoals face-pushing, body-pushing, de seven-inch punch, de heart-piercing elbow, de banlan elbow, etc. Dit zijn slagen op korte afstand. Tai Chi is vooral goed in close-range grabbing en neutralizing strikes, maar je moet het juiste voetenwerk onder de knie krijgen en altijd de rug van de tegenstander volgen, dus je moet het voetenwerk kennen bij het beoefenen van vechtsporten. Naast een solide basis moeten beoefenaars van vechtsporten ook flexibel voetenwerk hebben. Baguazhang's Bagua-voetwerk is uniek; Xingyiquan is goed in het gebruik van de chicken step; Tai Chi's voetenwerk bestaat voornamelijk uit de virtuele en echte Yin-Yang-stappen, de zogenaamde "left heavy, left empty, right heavy, right empty". Er wordt gezegd dat "voetwerk de basis van het lichaam en het middelpunt van de beweging is". Als je boksen beoefent zonder voetenwerk, heb je geen basis. Hoe kun je over vechtsporten praten als je geen basis hebt?
In Wudang Zhaobao Taijiquan heeft bijna elke vorm verschillende voetenbewegingen, waarvan sommige niet in andere Taijiquan voorkomen. Bijvoorbeeld, in de Lazy Tie Clothes-vorm, terwijl de bewegingen van beide handen in de beginvorm veranderen, beweegt de linkervoet een halve stap naar rechts en valt achter de rechtervoet. Meestal is deze achterwaartse stap geschikt om terug te trekken terwijl je de hand van de tegenstander ontvangt, een bepaalde afstand van de tegenstander te houden en tegelijkertijd een halve stap naar rechts te sluipen, wat ook een methode is om binnen te sluipen. Bijvoorbeeld, in de White Crane Spreads Wings-vorm, trek je tijdelijk de rechtervoet terug om de aanval van de tegenstander te verlichten, waardoor de aanval van de tegenstander mist, en stap je vervolgens naar voren om de tegenstander aan te vallen. De Single Whip-vorm van Zhaobao Taijiquan verschilt ook enigszins van andere vormen. Aan het begin van de Single Whip neemt de linkervoet een halve stap naar links, en dan zwaaien de handpalmen naar rechts, en de hele beweging sluipt een halve stap naar links.
De zogenaamde sneak step is, zoals de naam al doet vermoeden, een of een halve stap naar voren sluipen zonder dat de tegenstander het merkt, ook wel sneaking genoemd om de positie in te nemen. Bij pushing hands sluipt de achterste voet een stap of een halve stap, en de voorste voet volgt onmiddellijk een stap of een halve stap, en de achterste voet neemt de voorste voet over. Dit soort voetenwerk wordt collectief continuous footwork genoemd in Zhaobao frame. Dat wil zeggen, "het midden innemen" zonder het te merken. Hoewel het relatief moeilijk is, is het erg krachtig vanwege zijn sterke strijdlustige aard. Er zijn right footing en left footing, evenals continuous attack footwork.
De overwinning of nederlaag van een gevecht wordt meestal bepaald door de kwaliteit van het voetenwerk. Bijvoorbeeld, in Zhaobao Taiji Chengjia kan het gebruik van een omgekeerde rolarm de wild horse split mane breken. Als de tegenstander de linkerschouder en -arm gebruikt om mij te raken met de wild horse split mane, is het zowel de leunkracht van de schouder en rug, de rolkracht van de arm en elleboog, en een horizontale aanvalsmethode. Ik trek snel mijn rechtervoet terug en grijp de kans om de linkervoet van de tegenstander te haken, rol mijn handen naar voren om hem gewicht te laten verliezen en te laten vallen. Dit is de omgekeerde rolarm om de wild horse split mane te breken. De wild horse split mane kan ook de omgekeerde rolarm breken. Als ik, terwijl de tegenstander zich terugtrekt, snel zijn kracht volg en een stap of een halve stap naar voren zet, zodat zijn omgekeerde rolarm de haak- en tripkickmethode niet kan gebruiken, zal ik mijn schouder gebruiken om op hem te leunen en de rollende arm gebruiken om de horizontale kracht te raken, waardoor hij achterover valt. De "Boxing Classic" zegt: "De handen moeten flexibel zijn, de stappen moeten licht zijn en de vooruitgang, terugtrekking en rotatie moeten als een kat zijn; het lichaam moet recht zijn, de ogen moeten scherp zijn en de handen en voeten moeten gecoördineerd zijn om te winnen." Dus of de omgekeerde rolarm de wilde paarden split mane kan breken, of de wilde paarden split mane de omgekeerde rolarm breekt, de sleutel is of het voetenwerk beter kan. Daarom moet iedereen die vastbesloten is om Tai Chi goed te leren, leren om het voetenwerk onder de knie te krijgen. Anders, hoe goed je kungfu ook is, zullen je bewegingen niet werken, zul je je voeten slepen of zul je niet weten waar je moet beginnen, zul je dapper zijn maar geen plek hebben om je vaardigheden te gebruiken, of zul je in een dilemma terechtkomen en niet in staat zijn om van de tijger af te komen. Net als bij schaken, had je het spel moeten winnen, maar je verloor, en uiteindelijk eindigde je alleen met "het bouwen van een berg van negen voet hoog, maar het falen bij de laatste horde."