Tijdens de dagelijkse beoefening komen we vaak beoefenaars tegen die het verschil niet kunnen onderscheiden tussen Qigong en Tai Chi en de twee verwarren. Als gevolg hiervan kunnen ze geen goede fitnessresultaten behalen en ervaren ze zelfs fysiek ongemak of afwijkingen. Daarom is het noodzakelijk om de respectievelijke functies en kenmerken van Qigong en Tai Chi te verduidelijken, zodat mensen Qigong en Tai Chi kunnen beheersen en gebruiken. Tai Chi is een sport met als doel te vechten, terwijl Qigong een fitnessvaardigheid is om het potentieel van het menselijk lichaam te stimuleren. De eerste is een traditionele vechtkunst en de laatste is een traditionele medische fitness- en interne cultivatiekunst. Elk heeft zijn eigen systeemtheorie. Qigong is onderverdeeld in twee categorieën op basis van de lichaamsvorm: statische oefeningen (staand, zittend en liggend zonder de ledematen te bewegen) en dynamische oefeningen (coördinatie met ledemaatbewegingen). In de praktijk is het onlosmakelijk verbonden met de drie aanpassingen: het aanpassen van het lichaam (aanpassing van het lichaam), het aanpassen van de ademhaling (aanpassing van de ademhaling) en het aanpassen van de geest (aanpassing van gedachten). Het is onmisbaar. Het stelt het menselijk lichaam en de geest in staat zichzelf te herstellen en in balans te komen, waardoor het potentieel van het menselijk lichaam wordt gestimuleerd en fitness, ziektebehandeling en een lang leven worden bereikt. Geavanceerde speciale vaardigheden zullen "vele magische functies zoals luchtverdeling, inwendig en uitwendig zicht, remote viewing, voorspelling, enz." mogelijk maken.
Tai Chi is een sport met een sterk gevoel voor gevecht. Het bestaat uit vele onderdelen, zoals frame, individuele oefeningen, duwende handen, sparren, vrij vechten, wapens, enz. Tai Chi onderzoekt de praktische aspecten van gooien, slaan en grijpen, en bij de doorbraak van gevechtsvaardigheden op hoog niveau gebruikt het rationeel menselijke gedachten en ademhaling om gevechtsvaardigheden te ondersteunen, wat van grote betekenis is voor het leiden en versterken van gevechtsvaardigheden. Het is een grote sprong voorwaarts in de geschiedenis van de ontwikkeling van Chinese vechtkunsten. Wu Yuxiang zei in de Tai Chi Boxing Manual: Hoewel het lichaam beweegt, is het kostbaar om de geest stil te houden; de qi moet beheerst zijn en stil. Het hart is het commando, de qi is de vlag, de geest is de commandant en het lichaam is het lichaam. Alleen door aandacht te besteden kun je het verkrijgen. Eerst in het hart, dan in het lichaam. Degenen die in het lichaam zijn, zijn zich niet bewust van de dans van de handen en voeten, de zogenaamde "één ademhaling", "zichzelf opofferen om anderen te volgen", "leiden in de lege ruimte", "vier ons om duizend pond te trekken". Huang Baijia zei in het boek "Internal Martial Arts" dat Tai Chi "voornamelijk wordt gebruikt om zich te verdedigen tegen de vijand". Zoals het gezegde luidt: "Taijiquan kan vrede in de wereld brengen, en Bajiquan kan orde in de wereld brengen." (Bajiquan is een krachtige bokstechniek in het noorden). Dit toont aan dat Taijiquan een vechtkunst is die zich over de hele wereld heeft verspreid.

Tai Chi gebruikt de geest om boksbewegingen te coördineren. Het fundamentele doel is om het effect van vechten te bereiken. Tegelijkertijd helpt het de schade van boksen te overwinnen. Tai Chi heeft objectief gezien ook de functie om ziekten te genezen en het leven te verlengen. Tai Chi is een perfecte bokstechniek die goed is voor zowel de interne fitheid als de externe strijd.
Chinese vechtkunsten hebben hun eigen unieke theorieën, regels en normen. Net als dans en gymnastiek hebben ze over het algemeen hun eigen rijke inhoud, en Tai Chi is dat nog meer qua regels. Het is onmogelijk om te denken dat Tai Chi Qigong is omdat het een fitnessaspect heeft. Dit punt kan niet dubbelzinnig zijn. Hebben dans en gymnastiek geen fitness? Ze besteden ook aandacht aan: "lichaamsontspanning", "ademhalingsbehoeften" en "gebruik van de geest". Wat betreft sommige Qigong-namen die het woord Tai Chi bevatten of het Tai Chi-systeem dat is samengevoegd tot Qigong, er zijn ook dynamische oefeningen die vergelijkbaar zijn met de bewegingen en houdingen van Tai Chi, en degenen met dezelfde naam, kan niet worden gezegd dat Tai Chi Qigong is, maar eerder dat het fitnessaspect van Tai Chi wordt gebruikt om te voorzien in de daadwerkelijke gezondheidsbehoeften van het menselijk lichaam. In de praktijk verschilt Tai Chi sterk van Qigong. (1) Om de effecten van Qigong te bereiken, hebben verschillende Qigong-methoden verschillende lichaamsbewegingen. Over het algemeen zijn er geen speciale vereisten of regels voor beweging, behalve dat het verboden is om te veel te bewegen. Naast het volgen van de standaardprocedures vereist Tai Chi ook ontspanning, stabiliteit, traagheid, gelijkmatigheid, een duidelijk onderscheid tussen echt en nep, en de voeten en handen. Het is ten strengste verboden om voor- of achterover te buigen, op en neer te gaan, of het bovenlichaam te draaien. Er moet een doel zijn bij het openen en sluiten van de vechtkunst. (2) Tai Chi maakt elk gewricht los en dringt door in elk gewricht om de interne kracht van het nep en het nep onder de voeten te bereiken. De spieren en pezen van het hele lichaam bevinden zich in een continue cyclus tussen ontspanning en spanning. Bij Qigong wordt ontspanning gedurende het hele proces uitgevoerd en mag er op geen enkel moment of plaats sprake zijn van enige spanning. (3) Qigong vereist "drie aanpassingen" om de Qigong-staat te bereiken en het potentieel te stimuleren. Tai Chi-bewegingen worden gecoördineerd met de geest, ademhaling, ontspanning en comfort. De anus wordt opgetild en de buik wordt opgetild, de taille wordt ontspannen en de heupen worden verlaagd. Er is geen sprake van duwen of verliezen, en de leiding wordt gemist. Het wordt beoefend voor vechtsporten en fitness. (4) Qigong betreedt de staat van "harmonie tussen mens en natuur" in onbaatzuchtigheid, tot de hoogste staat van "leegte", terwijl Tai Chi zich altijd concentreert op het boksen, waarbij geprobeerd wordt de algehele boksbeweging en het gebruik van het krachtpad te doorgronden. (5) Qigong kan speciale functies op hoog niveau stimuleren, terwijl Tai Chi zich richt op vechten en fitness. (6) Tai Chi volgt strikt de boksregels en is leuk en speels. Qigong wordt met gemak en ernst beoefend via de "drie aanpassingen", zonder zorgen of vreugde.

(7) Qigongbeoefenaars kunnen snel Qi krijgen en voelen dat de pezen en meridianen worden ontgrendeld. Taijiquan vereist een langere tijd en vereist een geleidelijke beheersing van de openings- en sluitingsbewegingen voordat men de Qi in de Dantian voelt wegzakken. Elk heeft zijn eigen kenmerken bij de behandeling van verschillende ziekten en om fit te blijven. Ernstige hypertensie, hartaandoeningen en bedlegerige patiënten zijn bijvoorbeeld alleen geschikt voor Qigong-rust. Neurologische disfunctie wordt het best behandeld met Taijiquan. (8) Mensen die goed getraind zijn in Qigong eten minder (slechts één tot twee taels per maaltijd of helemaal niet eten) en slapen minder (slechts ongeveer vier uur per dag of minder). Ze kunnen het hoge Qigong-rijk bereiken van "honger vermijden" en "zich terugtrekken", hun potentieel stimuleren en het hele gezin ten goede komen. Ze zijn matig dik of dun, oprecht en vriendelijk, vechten niet met de wereld en hebben een open geest. Mensen die goed getraind zijn in Taijiquan hebben een normale en goede eetlust, slapen normaal en goed, en beschikken over innerlijke kracht in hun hele lichaam. Ze hebben een uniek begrip van alle aspecten van vechtkunsten, zoals frame, individuele oefeningen, sparren, duwen met de handen, vrij vechten, gooien, slaan, grijpen en wapens. Ze hebben er baat bij, hebben een gezond lichaam, zijn niet dik of dun, hebben scherpe oren en ogen, en een vrolijke persoonlijkheid.

Het is ongetwijfeld goed voor de gezondheid om Tai Chi alleen te beoefenen. Bij degenen die langdurig oefenen, worden hun handpalmen rood, raken hun qi en bloed vrij en hebben ze een verschillende mate van genezende werking op veel ziekten. Daarom is het te eenzijdig om Tai Chi als Qigong te beschouwen. Omdat de beoefening van Tai Chi en de afzonderlijke oefeningen slechts de basisvaardigheden van het boksen vormen, is veel van de boksinhoud onbesproken gebleven en kunnen de functies en effecten van Tai Chi niet volledig worden weergegeven. Citerend uit het boek "Tai Chi Boxing Answers" van de heer Chen Weiming, zestig jaar geleden: "Ik vroeg me af of Tai Chi meditatie kan vervangen? Het antwoord is natuurlijk dat het dat niet kan. Het is moeilijk om afleidende gedachten kwijt te raken tijdens het mediteren, maar Tai Chi kan afleidende gedachten elimineren door zich te concentreren op de geest." Van de talloze Tai Chi-bokshandleidingen, boksboeken en mondelinge lessen van ervaren boksers, is deze alinea de meest relevante uitspraak over Tai Chi en Qigong. De auteur is van mening dat deze paragraaf aantoont dat Tai Chi-boksen zowel een vechtsport als een fitnessoefening is, wat niet wil zeggen dat Tai Chi-boksen en Qigong met elkaar gelijkgesteld kunnen worden.