Chinese vechtkunsten hebben een lange geschiedenis. In het oude China werden vechtkunsten "martial arts" of "martial arts" genoemd, ook wel "fighting skills" genoemd. Omdat vechtkunsten de essentie van China zijn, worden ze al bijna honderd jaar "national arts" of "national skills" genoemd. Chinese vechtkunsten omvatten boksen en stokken. "Boksen is de beoefening van blote handen, en stokken zijn het gebruik van uitrusting." Dit artikel introduceert alleen de scholen van boksen.
Vechtsporten vinden hun oorsprong in de oudheid. Volgens de legende werden vechtsporten al gebruikt in oorlogen sinds de periode van de Gele Keizer, zoals in "Historical Records·Music Book" stond: "Chi Youshi·····vocht met de Gele Keizer." Een ander voorbeeld is "Liezi·The Yellow Emperor", waarin dit aspect ook werd vastgelegd. Tijdens de Lente- en Herfstperiode en de Periode van de Strijdende Staten, ontwikkelde China ook vechtsporten dienovereenkomstig vanwege de ontwikkeling van de economie en cultuur in die tijd en de behoefte aan oorlog. Tijdens deze historische periode produceerden Chinese vechtsporten veel talenten en vanuit de eenvoudige praktijk in het verleden werd een voorlopige theorie gevormd, zoals de verklaring in "Zhuangzi·Swords": "De zwaardvechter moet de leegte tonen, deze met scherpte openen, erna aanvallen en ervoor aankomen."
In de vechtkunstscholen zijn Shaolin en Wudang over het algemeen de twee belangrijkste oorsprongen van volksvechtkunsten, en ze worden onderverdeeld in twee hoofdscholen: intern en extern boksen. Intern boksen is gebaseerd op interne kracht (nu het zogenaamde qigong), en het benadrukt zachte kracht en wacht op actie wanneer het wordt gebruikt, en slaat dan als eerste. Extern boksen neemt harde vaardigheden zoals het schoppen van palen en het slaan van zakken als basis van boksen, en benadrukt harde kracht en richt zich op aanvallen wanneer het wordt gebruikt, en slaat als eerste.
Shaolin en Wudang
"Vuisten komen van Shaolin, zwaarden komen van Wudang" is een zin die vaak wordt genoemd. De vechtkunsten van de Shaolin Tempel werden voor het eerst beroemd in de vroege Tang Dynastie. Er wordt gezegd dat dertien monniken Qin Wang Li Shimin redden in een oorlog, en daarna Li Shimin volgden om de wereld te pacificeren. Sindsdien is de Shaolin Tempel beroemd om zijn vechtkunsten. De kenmerken van Shaolin boksen zijn dat het de nadruk legt op de eenheid van boksen en Zen, de eenheid van geest en vorm, hard slaan en snelle aanvallen, en in harmonie vooruitgaan. In feite zijn de vechtkunsten van de Shaolin Tempel constant afwisselend in opkomst en ondergang. Tijdens veel oorlogen kwamen sommige vechtkunstmeesters de Shaolin Tempel binnen om monnik te worden, en ze communiceerden constant en leerden van elkaar. De Shaolin Tempel heeft veel soorten vechtkunsten, en volksvechtkunsten zijn constant toegevoegd en verrijkt. Er kan worden gezegd dat "de vechtkunsten van de wereld Shaolin binnenkomen, niet de kungfu van de wereld van Shaolin". In de Ming-dynastie was de beroemde generaal Yu Dayou teleurgesteld toen hij de vechtkunsten van de Shaolin-tempel zag toen hij langs de Shaolin-tempel liep, dus gaf hij de monniken van de Shaolin-tempel opnieuw les en trainde ze in vechtkunsten. De laatste jaren is het gereorganiseerd en gepromoot. Momenteel zijn de vechtkunsten erg populair in de buurt van de Shaolin-tempel en zijn er honderden vechtkunstscholen.
De interne boksschool staat algemeen bekend als Wudang School. Het is ontstaan op de Wubu-berg in Hubei. Sinds de oprichting van de sekte door Zhang Sanfeng zijn er in elke generatie beroemde mensen geweest. De voortreffelijke Dan Gong-vechtkunsten worden al lang gerespecteerd door de vechtsportgemeenschap en zijn geliefd bij het grote publiek. In het Wudang-bergtaoïsme is de "Zhenwu Xuanwu School" de kern; daarna vertakte het zich in verschillende invloedrijke takken, zoals "Longmen School", "Natural School", "Qingwei School", "Qiankun Gate", "Taiyi Gate", "Hunyuan School", enz. Nadat het aan de mensen was geïntroduceerd, werd het verdeeld in twee grote scholen en verschillende takken in het noorden en zuiden. De zuidelijke school is authentiek met Songxi School, de noordelijke school is gecentreerd met Taiji Gate en Tongbei Gate is ook een belangrijke vertegenwoordiger van de noordelijke school. Zo werd een beroemde sekte van Chinese vechtkunsten gevormd met een rijk en mysterieus systeem. De meeste volkskunsten, zoals Tai Chi, Bagua-boksen, Xingyi-boksen en andere boksmethoden, hebben respect voor de Wudang-berg.
Het verschil tussen interne en externe vechtkunsten
Algemeen wordt aangenomen dat het vroegste onderscheid tussen interne en externe vechtkunsten afkomstig is van het "Grafschrift van Wang Zhengnan" geschreven door Huang Zongxi. Er staat: "Shaolin is beroemd om zijn boksen en dapperheid, maar het richt zich op het vechten tegen mensen, en mensen kunnen daar ook hun voordeel mee doen. Er is een zogenaamde interne vechtkunst, die stilte gebruikt om de beweging te controleren, en de overtreder zal onmiddellijk vallen, dus Shaolin wordt onderscheiden als externe vechtkunst." De externe vechtkunst verwijst naar Shaolin-boksen, en de interne vechtkunst verwijst naar het boksen dat Zhang Sanfeng aan Wang Zhengnan leerde. Omdat algemeen wordt aangenomen dat Zhang Sanfeng Tai Chi heeft gecreëerd, geloven sommige mensen dat de interne vechtkunst waarnaar in het artikel wordt verwezen, verwijst naar Tai Chi. Er is echter momenteel een boksschool in Sichuan genaamd "interne vechtkunst" en zij geloven dat dit de "interne vechtkunst" is die wordt genoemd in het "Grafschrift van Wang Zhengnan".
Volgens de "Ningbo Prefecture Records. The Biography of Zhang Songxi" zegt: "De interne vechtkunsten zijn de juiste, en hun methoden worden voornamelijk gebruikt om zich te verdedigen tegen de vijand. Ze zullen niet aanvallen tenzij ze in de problemen zitten. Wanneer ze aanvallen, zullen ze de vijand verslaan en hen geen ruimte geven om te profiteren. Daarom zijn de interne vechtkunsten bijzonder goed. Ze moeten aanvallen met hun acupunctuurpunten." Het is te begrijpen dat de interne vechtkunsten waarnaar hier wordt verwezen voornamelijk defensief zijn en acupunctuur gebruiken als techniek. Ik denk dat iedereen op dit punt duizelig zou moeten worden. Wat is interne vechtkunst precies? Wat is externe vechtkunst?
Volgens het algemene gezegde richten "interne vechtkunsten" zich nu op slimme kracht, gebruiken stilte om bewegingen te controleren en besteden aandacht aan de training van ademhaling en menselijke energie ~ Qi. De veelvoorkomende Tai Chi, Xingyi, Baguazhang en Crane Fist kunnen als vertegenwoordigers worden gebruikt. "Externe vechtkunsten" richten zich op aanval, benadrukken spiertraining en benadrukken kracht en macht. Bajiquan, Shaolin, Taizuquan, etc. zijn vertegenwoordigers.
In feite is het moeilijk om met deze classificatiemethode strikt onderscheid te maken tussen interne en externe vechtsporten. Mantis-boksen vereist bijvoorbeeld de externe beoefening van Iron Sand Palm en de interne beoefening van Three-turn Nine-turn Gong Luohan Gong, ook bekend als Three-turn Nine-turn Resurrection Gong. Omdat bijna alle Chinese Kung Fu zich richt op "externe training van spieren, botten en huid, interne training van ademhaling", met de nadruk op zowel interne als externe training. In de jaren van vechtsportuitwisselingen richten de aanvallende en verdedigende vaardigheden zich ook op zowel aanval als verdediging. Daarom is het gebruik van intern en extern om de soorten vechtsporten te onderscheiden niet rigoureus genoeg en is het moeilijk om een duidelijk onderscheid te maken.
Conclusie:
Misschien weet je niet hoe je moet kiezen uit zoveel vechtsporten. Je kunt eerst kijken naar de bokssport die je leuk vindt, of het nu een springende vechtsport is of een sterke en krachtige bokshouding; of je tijd gecoördineerd kan worden, of je om vijf of zes uur 's ochtends op kunt staan, of dat het beter is om 's avonds tijd te hebben; praat dan met de leraar om te zien of de lesfilosofie van de leraar acceptabel is, of hij streng en rigide is of van ontspannen lesgeven houdt; probeer zelf een paar lessen om te zien of je kunt genieten van de situatie van zweten wanneer je traint in de basishouding van de paardenhouding en de booghouding, en voel het plezier wanneer je splitst en strekt. Dit is noodzakelijk. De zogenaamde oefening is geen hard werk, en natuurlijk hoef je niet zoveel te vragen als je je alleen op gezondheid richt.
Natuurlijk hoef je geen vechtsporten te leren om te vechten, problemen te veroorzaken of de zwakken te pesten, maar je moet hard werken om te leren jezelf te beschermen. Omdat je echter oefent, is het het beste om hard te werken om goed te leren en te proberen zelfverdedigingsvaardigheden te leren. Zelfverdedigingsvaardigheden zijn als brandblussers, die het beste voorbereid maar niet gebruikt kunnen worden. De beoefening van vechtsporten benadrukt zelfonderzoek, dat wil zeggen zelfobservatie. Bijvoorbeeld, wanneer je hurkt, moet je controleren of je houding correct is, of je knieën voorbij je tenen staan, of je zwaartepunt correct is en of je schouders ontspannen zijn. Het zou beter zijn als je een spiegel hebt. Controleer na deze inspecties hoe je spieren aanvoelen vanuit het hoofd? Zijn ze gespannen of ontspannen? Controleer vervolgens vanuit het hoofd, de nek, schouders, borst, taille, heupen, handen en benen laag voor laag om de sensaties van je lichaam te voelen. Nadat alles is gecorrigeerd, moet je op je ademhaling letten, de lucht die je inademt in je neusholte voelen komen, je borstholte binnengaan en de coördinatie tussen de buikholte en de bekkenholte. Dit is de basisvereiste bij het oefenen van de houding. Bovendien kun je bij het oefenen van routines het contact tussen je lichaam en de lucht voelen en de luchtstroom voelen. Bij het beoefenen van vechtsporten moet je in staat zijn om je gedachten te ontdekken, de gedachten van elke actie, van het observeren van het lichaam tot het observeren van de geest. Op deze manier zal het beoefenen van vechtsporten niet alleen een simpele fysieke oefening zijn, en zal het beoefenen van vechtsporten interessanter zijn.
Als je vechtsporten goed wilt beoefenen, moet je naast hard werken ook jezelf verrijken en meer boeken lezen over de geschiedenis van vechtsporten, fysiologie en anatomie, meridianen van de Chinese geneeskunde en filosofie met betrekking tot lichaam, geest en ziel. Dit is niet alleen nodig voor studenten, maar een vechtsportleraar zelf moet voortdurend nieuwe kennis opdoen om zichzelf te verrijken. Daarnaast is het cultiveren van moreel karakter ook erg belangrijk. Als je vechtsporten leert alleen om je gewelddadige humeur te vergroten en je gewelddadigheid te laten zien, zal het niet alleen geen voordeel voor jezelf opleveren, maar ook een last zijn voor je familie en vrienden. Voor vechtsporten zijn zowel morele als technische vaardigheden vereist. Als je de bovenstaande ideeën hebt, geloof ik dat je met plezier kunt ronddwalen in het prachtige veld van vechtsporten.